Gatunek znajduje się wśród patogenów roślin o największym znaczeniu ekonomicznym, a jednocześnie jest jednym z najbardziej powszechnych na świecie. Polifag ten do lat 80. XX wieku zidentyfikowany został na 383 gatunkach, a w 2008 podawano już, że poraża ponad 500 gatunków. O dużym znaczeniu świadczy fakt, że w odniesieniu do chorób wywoływanych przez S. sclerotiorum użyto ponad 60 nazw. W Polsce najczęściej spotykanymi nazwami jest zgnilizna twardzikowa, biała pleśń oraz zgorzel łodygi. Gospodarzami S. sclerotiorum są głównie rośliny dwuliścienne, rzadko jednoliścienne (trawy, zboża, choć poraża np. cebulę, tulipany).

Patogen nie tyle pochodzi z gleby, co jest związany z resztkami roślinnymi w glebie. Preferuje wilgotny klimat umiarkowany lub subtropikalny. Wyizolowany m.in. w całej Europie, a także w USA, Kanadzie, Izraelu, Somalii, Madagaskarze, Jamajce, Nepalu, Indiach. Spotykany na ogół na chorych liściach oraz na szczątkach roślinnych. To polifag atakujący ponad 230 gatunków roślin-gospodarzy, w tym prawie wszystkie rośliny dwuliścienne, m.in. warzywa, rośliny ozdobne, cebulowe, drzewa, owoce, uprawy szklarniowe. W klimacie umiarkowanym ważne gospodarczo są choroby pomidora, ogórka, truskawki, sałaty, kapusty. Powoduje zgnilizny. Choroba znana jest w Polsce jako szara pleśń (najczęściej występująca u nas na owocach truskawki).

Alternaria brassicicola jest patogenem porażającym ważne ekonomicznie gatunki roślin rodzaju Brassica, m.in. kapustę, rzepak i gorczycę.

Może przetrwać na rozkładających się szczątkach roślin w postaci grzybni lub zarodników przez znaczny okres czasu bądź też w nasionach. Zainfekowane nasiona rzepaku ozimego uznaje się za główne źródło późniejszego wystąpienia czerni krzyżowych. Infekując główki kapusty oraz kalafiora potrafi rozprzestrzenić się znacznie podczas przechowywania i transportu. Ponadto obserwowano, że A. brassicicola poraża także dzikie rośliny krzyżowe (w tym chwasty), co może stanowić źródło infekcji upraw.

Choroby roślin powodowane przez R. solani mają znaczenie zarówno w rolnictwie, ogrodnictwie, jak i w leśnictwie na całym świecie. Grzyb został znaleziony na wielu roślinach, uprawianych zarówno pod okrywami jak i w polu, do których należą zboża, trawy, warzywa, kwiaty, rośliny ozdobne, drzewa leśne i owocowe. Ponadto może bytować w glebie jako saprotrof lub pozostawać w związkach mikoryzowych z orchideami.

Fusarium oxysporum należy do najczęściej spotykanych gatunków rodzaju. Wy­stępuje we wszystkich strefach klimatycznych, głównie w glebie. Zazwyczaj występuje w glebach uprawnych, rzadziej w leśnych. Preferuje ciepło, wysoką wilgotność, obojętny lub lekko kwaśny odczyn gleby. Okresy chłodu przeżywa głównie w postaci chlamydospor (zarodników przetrwalnikowych) oraz grzybni w glebie i na resztkach roślinnych. Bywa głównie saprotrofem, a także endofitem kolonizującym korzenie roślin. Wiele jego szczepów ma właściwości chorobotwórcze, porażając bardzo liczne rośliny nago- i okrytozalążkowe, głównie jednak rośliny dwuliścienne. W mniej typowych warunkach pogodowych poraża rośliny zbożowe. Ze względu na powodowane straty ekonomiczne jest uznawany za najgroźniejszego patogena rodzaju.

Obecna nazwa: Globisporangium ultimum

Globisporangium ultimum może silnie porażać większość roślin, z których się go izoluje i być głównym sprawcą zgorzeli siewek i zgnilizny korzeni na tych roślinach. Występuje na różnorodnych gospodarzach takich jak: babka, batat, bawełna, begonia, brzoskwinia, burak cukrowy, chryzantema, cytryna, dalia, dynia, fasola, groch, gwajula, hiacynt, jabłoń, kalia, katleja (z rodziny storczykowatych), kawa, krokus, melon, poinsecja, rabarbar, soja, sosna, tulipan, trzcina cukrowa, wyżlin większy (lwia paszcza), zimowit, różne gatunki traw i siewki wielu gatunków drzew.

Fusarium avenaceum występuje powszechnie na całym świecie, ale największe znaczenie odgrywa w krajach o klimacie umiarkowanym. Jest słabym patogenem, polifagiem porażającym ponad 160 gatunków roślin z całego szeregu rodzin: baldaszkowate, bobowate, dyniowate, goździkowate, herbatowate, iglaste, kapustowate, kozłkowate, liliowate, lnowate, morwowate, orzechowate, palmy, psiankowate, różowate, rutowate, trędownikowate, wawrzynkowate, wawrzynowate, wiesiołkowate, wierzbowate, wilczomleczowate, winoroślowate, wrzosowate, zatwarowate i złożone.