Bakteryjna mokra zgnilizna roślin jest pospolitą chorobą warzyw. Do infekcji dochodzi na polu, głównie na dojrzałych warzywach, w warunkach ciepłej i wilgotnej pogody. Choroba ta rozwija się po zbiorze, podczas transportu i przechowywania w niewłaściwych warunkach. Zdarza się też zaobserwować zgniliznę na roślinach rosnących w polu, jeszcze przed zbiorem. Najczęstszą przyczyną mokrej zgnilizny są bakterie z rodzaju Pseudomonas i Pectobacterium, które są zdolne do przezimowania w glebie na resztkach roślin. W warunkach przechowalniczych za główny czynnik sprawczy tej choroby uważa się bakterie z rodzaju Pseudomonas, ze względu na ich zdolność do wzrostu i wywoływania infekcji w niskich temperaturach, tj. 0 – 4 °C.

Bakterie z rodzaju Pseudomonas występują powszechnie na powierzchni korzeni i naziemnych części roślin. W odpowiednich warunkach, np. podczas osłabienia roślin, mogą one wywołać rozległą zgniliznę. Bakterie te przenoszone są z rośliny na roślinę najczęściej za pośrednictwem wody. Nie wymagają uszkodzeń tkanki do wniknięcia do wnętrza roślin. Wytwarzając enzymy pektynolityczne rozpuszczają one tkanki roślinne, powodując mokrą zgniliznę i w ten sposób umożliwiając sobie dostęp do tkanek rośliny. Szkodliwość bakterii z rodzaju Pseudomonas powodujących mokrą zgniliznę jest wysoka głównie ze względu na fakt, że powodują one choroby roślin w przechowalniach.