Enterobacter cloaceae subsp. dissolvens- bakteryjna zgnilizna łodygi kukurydzy (ang. bacterial stalk rot)

E. cloaceae subsp. dissolvens należy do złożonego kompleksu gatunków. Gatunek ten występuje powszechnie w środowisku naturalnym, w wodzi i w glebie. Łatwo przezimowuje na resztkach pożniwnych. Część jego populacji jest niepatogeniczna, a część jest patogenami roślin. Gatunek ten jest również oportunistycznym patogenem ludzi. Wykorzystuje się go również do biologicznej ochrony roślin przed chorobami.

E. dissolvens jest patogenem kukurydzy, jednak ma wielu żywicieli roślinnych, do których należą: sorgo, cebula, ryż, fasola i papaja. Na kukurydzy powoduje bakteryjne gnicie łodygi. Objawy tej choroby zaczynają się pojawiać od najniższych partii rośliny i rozwijają się w górę rośliny. Górne liście więdną, międzywęźla się odbarwiają i żółkną. Czasami widoczne są zgnilizna i rozkład skórki rośliny. Wnętrze łodygi gnije. Skórka traci swój naturalny, ciemnozielony kolor i przybiera barwę jasnożółtą (słomkową). Zainfekowane łodygi stają się miękkie i zmieniają się w suchą masę poszarpanych, łatwo się od siebie rozdzielających włókien. Kolby kukurydzy rzadko zakażają się bezpośrednio, ale na zainfekowanej roślinie, opuszczają się i zwisają wzdłuż łodygi. W końcowej fazie choroby łodyga rośliny łamie się pod własnym ciężarem i roślina ginie.

 A  B

Fig. 1. Objawy chorobowe na kukurydzy cukrowej porażonej przez bakterię E. cloaceae subsp. dissolvens w warunkach polowych. A - miejscowe gnicie łodygi, B - łodyga kukurydzy złamana w miejscu infekcji.

Obecność E. dissolvens na uprawach kukurydzy w Polsce stwierdzono w województwach Wielkopolskim, Dolnośląskim i Podkarpackim. Bakteria ta przenosi się z jednej rośliny na drugą w typowy sposób wnikając do wnętrza roślin przez ich naturalne otwory (aparaty szparkowe i hydatody), niesione kroplami wody oraz przez mikrouszkodzenia roślin powstające najczęściej w czasie silnych deszczy i wiatrów niosących cząsteczki brudu i drobinki piasku, jak również przez większe uszkodzenia roślin powstałe, np. w czasie gradobicia. Znane są przypadki przenoszenia tej bakterii przez wektory owadzie Bakteria ta może się namnażać i bytować w pospolicie występujących chwastach polnych. Jest ona również często izolowana z typowych objawów zgnilizny w chorobach przetrwalniczych warzyw.